De strijd voor homorechten beperkt zich niet alleen tot real-world ruimtes. Er is een groeiende beweging voor meer diversiteit en LHBT-vertegenwoordiging in videogames die op het punt staat een nationaal omslagpunt te bereiken. Nintendo, een groot videogamebedrijf, bood bijvoorbeeld een openbare verontschuldiging aan voor het niet opnemen van relaties van hetzelfde geslacht in "Tomodachi Life", een nieuwe levenssimulator waarmee gebruikers alles aan hun speelbare personages kunnen aanpassen, behalve het geslacht van hun significante anderen. Het bedrijf beweerde dat de toekomstige versie van de game "inclusiever" zal zijn.
De videogame-industrie begon in de vroege jaren zeventig in beeld te komen – bijna parallel aan de LGBT-rechtenbeweging – na het succes van het basistennisspel "Pong".

De jaren tachtig waren een moeilijke tijd voor homorelaties. Het was een tijdperk met de opkomst van aids en heel weinig steun van politici. De algemene vertegenwoordiging van LHBT's was laag op alle media en werd vaak gedemoniseerd. In de 1980-jarige geschiedenis van videogames, van "Super Mario Bros" tot de heldendichten van honderd miljoen dollar die we vandaag zien, duurde het meer dan 70 jaar voordat een homoseksuele persoon opdook als een hoofdpersoon in een reguliere release. Moderne gametitels hebben nu meer mensen die buiten de traditionele gender- en seksuele oriëntaties bestaan. Nu zijn er herkenbare en realistische homoseksuele personages waardoor jonge gamers kunnen worden geïnspireerd.

Zoals de meeste bedrijven die in eerste instantie worden gedomineerd door heteroseksuele mannen, was inclusiviteit niet voor alle game-ontwerpers en uitgevers een prioriteit. Maar LGBTQ-personages bestonden relatief vroeg in de branche als je wist waar je moest zoeken. Het computerspel "Moonmist" uit 1986, dat ging over een detective die geesten in een kasteel onderzoekt, bevatte een geminachte minnaar waarvan wordt aangenomen dat hij het eerste lesbische videogamekarakter was, hoewel dit niet expliciet werd vermeld.

Hoewel "Moonmist" op de eerste plaats kwam, bestaat Birdo - een roze dinosaurus uit "Super Mario Bros. 2" - nog steeds. Aangenomen wordt dat dit personage de eerste transgender in videogames is. Dit is een verrassend feit omdat het personage is gemaakt door Nintendo, een bedrijf dat nog steeds conservatief is in zijn verwijzingen naar gender en seksualiteit. Andere opmerkelijke videogamekarakters uit die tijd zijn een andere transgendervrouw die verscheen in "Circuit's Edge" (1989) en een homoseksuele bibliothecaris in "Dracula Unleashed" (1993).

Van alle game-ontwikkelaars waren alleen Japanse videogameprogrammeurs de enigen die bereid waren de gemeenschap te vertegenwoordigen. Japan heeft de afgelopen twee decennia een aantal kamppersonages gecreëerd, zoals de piekerige generaal Zhang He uit de "Dynasty Warriors", Cloud Strife uit "Final Fantasy VII" of de slanke narcist Vega uit "Street Fighter II".

Japanse RPG's zijn nooit bang geweest om een ​​beetje travestie of speelse homo-insinuaties rond te gooien. Hoewel alle westerse personages in die tijd met spot of grappen werden behandeld en vaker werden gecensureerd, waren het de Amerikaanse ontwikkelaars die begonnen homoseksuele personages echte verhaallijnen te geven. In 1998 werd het RPG-spel "Fallout 2" berucht nadat het homohuwelijk aan bod kwam in een tijd dat het in Amerika niet eens mogelijk was.
Eind jaren '90 en begin jaren 2000 onthulden veel games, als voorloper van games als "Dragon Age", de mogelijkheid voor spelers om het geslacht van personages te kiezen of keuzes te maken. Deze keuzes hadden vaak invloed op de relatie van de hoofdpersoon met anderen. In het nieuwe millennium was de consolidatie van homorechten een kwestie van mainstream-gesprek. Nu konden homo's een 'gewone' levensstijl nastreven met een partner, huis en kinderen. Huiselijkheid van hetzelfde geslacht in videogames bleef niet ver achter.

Alles begon te veranderen met de release van "The Sims". Deze levenssimulator werd eind 2000 uitgebracht. Met de game konden spelers het uiterlijk, de houding, de ambities en de seksualiteit van hun speelbare personage bepalen. Dankzij een kleine miscommunicatie tussen ontwikkelaars, werd de mogelijkheid voor personages om te romantiseren met wie ze maar wilden aan het spel toegevoegd, waardoor het een nu iconisch levenssimulatiespel werd. Deze game werd een wereldwijde hit die leidde tot vele sequels waarvan wereldwijd miljoenen exemplaren zijn verkocht.

Later in 2001 werd een deel van de "Metal Gear Solid"-serie genaamd "Metal Gear Solid: Sons of Liberty" uitgebracht. Deze game bevatte het biseksuele karakter Vamp. Hij was een tegenstander, maar dankzij de traditie vanMetal Gear Solid' games, hij was het type slechterik met wie de speler kon sympathiseren. Later in de serie, de plot van "Metal Gear Solid: Slangeneter“, een game die in 2004 werd uitgebracht, suggereerde een romance tussen twee mannelijke antagonisten.

In 2003 werd een rollenspel uit de "Star Wars" -franchise genaamd "Knights of the Old Republic" uitgebracht door Bioware. Dit was de eerste game in het 'Star Wars'-universum waarmee de speler romantische relaties kon aangaan met een lesbische Jedi-ridder genaamd Juhani.
De behandeling van LGBT-personages door bekende studio's begint pas in de vroege jaren 2000 genormaliseerd te worden, vooral in rollenspellen zoals "Fable" en vele andere. Op dit punt beginnen we een modernere periode in te gaan voor zowel videogames als LGBT-vertegenwoordiging daarin. De eerder genoemde "Fable" en een ander spel van Bioware genaamd "Jade Empire" waren enkele van de eerste westerse spellen waarin het speelbare personage homoseksuele activiteiten kon ondernemen. De wereld begon zich in het voordeel van de LGBT-gemeenschap te keren en dat gold ook voor game-ontwikkelaars. De opname van LGBTQ in de videogame-industrie bleef stijgen in de jaren 2010 en in 2020. Veel moderne reguliere videogames, zoals "Life Is Strange" en de GTA-serie, bevatten nu goed ontwikkelde LGBTQ-personages.

Bijvoorbeeld de bekende franchise “Mortal Kombat” bevat nu het eerste homoseksuele speelbare personage Kung Jin, de neef van Kung Lao.
In 2013 werd het homohuwelijk gelegaliseerd, waarmee een nieuw tijdperk aanbrak. Dit was ook het jaar waarin gamers kennis maakten met Ellie, een van de hoofdpersonages in "The Last Of Us". Deze game wordt algemeen beschouwd als een van de beste games aller tijden. Het hoofdpersonage in het bekroonde spel wordt aan spelers gepresenteerd als een plechtig, dapper en volwassen meisje. Maar ze is ook een weinig bekende lesbienne, wiens ontluikende romance opnieuw wordt verteld in de prequel "Left Behind". Het tweede deel van de game (uitgebracht in 2020) bevat ook een mannelijk transpersonage genaamd Lev, die aan zijn gewelddadige familie ontsnapt nadat hij het slachtoffer is geweest van vele gevallen van misbruik.

Verrassend genoeg waren er veel LGBT+-personages te zien in de games gemaakt door de beroemde studio Rockstar. Zo heeft de serie "The Grand Theft Auto", een franchise die zowel lovende kritieken als kritiek heeft gekregen vanwege de weergave van het leven in de stad en het gangsterleven, een downloadbare uitbreiding voor Grand Theft Auto IV genaamd "The Ballad of Gay Tony", waarin titulair personage Tony de controle over het imperium van de club in het fictieve Liberty City verliest. Een ander beroemd speelbaar personage uit het vijfde deel van de GTA-serie, Trevor, zou volgens geruchten een pansexueel zijn.
Concluderend: veel gamers, of ze nu in de jaren 80, 90 of 2010 waren, hebben het moment gehad dat ze iemand zoals zij herkenden in een videogame. Games zoals "Dragon Age", "GayBlade", "The Sims", "The Last Of Us" en GTA betekenen verschillende dingen voor verschillende mensen. Maar samen vertegenwoordigen ze een industrie die is uitgegroeid van stereotypen en bedeesdheid tot waarheidsgetrouwe, driedimensionale karakters met hun eigen geluk, pijn, spijt en andere mooie emoties.